 | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
|
| |||||||||||||||||
Sponsor Alanı
Anamur SEDİR
Anamur SEDİR 1993-1994-Aralık 1993 1. Sayı-Ocak 1994 2. Sayı -Şubat 1994 3. Sayı -Mart 1994 4. Sayı -Mayıs 1994 5. Sayı SaatHİKÂYELER
İmran AKSOY HikâyeleriAna MenüSponsor Alanı
Ziyaretçi Bilgileri
HAVA DURUMU |
(DİPLOMA)TİK...
27 ?ubat 2025, 23:13 (D İ P L O M A) T İ K… Beş sınıf beş yıl bir arada okumuş diploma almaya gelmişti sıra. Fotoğraf gerekti Çüngüş’e gitmiştik onun için. Öğretmen götürmüştü. Siyah önlük, beyaz yaka, on dört kişiydik. Doluşmuştuk bir dükkâna. Sırası gelen geçiyordu akordeona benzer körüklü fotoğraf makinesinin karşısına. Beklerken çay ikram edilmişti bir ara. Bir ilkti bizim için bu. Çok değerli hissetmiştik kendimizi. İki küp şekeri katıp karıştırıp içmiş, temize çıkarmıştık bardakları. Yaşça bizden büyük Kadir; “Çaydan bir miktarın bardağın dibinde kalması gerektiğini, bunun görgü kuralı olduğunu” söylemişti utanmıştık. Henüz çayının bitirmemiş bir arkadaşın bardağından azar azar pay etmiştik boş bardaklara halletmiştik meseleyi. İlk vesikalık fotoğrafımdır o benim. Durur halen. *** Ortaokul diploması için fotoğraf çektirdik mi? hatırlamıyorum onu. Elimde de yok. İstenmemiş de olabilir. Fotoğrafsız da oluyordu bir dönem. Öğretmen Okulu diploması için çektirdiğimize gelince, roman yazılır onun üzerine. Ceket emanet, sınıftan bir arkadaşa ait. Gömlek ikinci el. Adana’da pamuk toplayıp sazdan artan parayla almıştım onu da. Saçlar ve yüz bana ait sadece. Onlar birinci el ve en iyisi tüm zamanların. Ankara İlahiyat Fakültesi ve Gazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi diplomam da var. Fotoğrafları da var onların ama hatırası yok ilkokuldaki kadar. Çerçevelettim dururlar. Bunlar bana ait “d-i-p-l-o-m-a” tik hatıralar. Başkalarına ait olanlar da var, hatırlayabildiklerim. Müzik öğretmeni olmuş ama alanıyla ilgisi yok. Ne ses, ne saz, ne başka beceri. Üçüncü sınıfına kadar başka bölümünde okumuş adı bizde saklı bir Üniversitenin.12 Eylül öncesi ortamında arşivi yakılmış, kayıtlar yok edilmiş. Ulaşılamayınca bilgilere münasip bölüm diye oradan diploma düzenlenmiş. Diploma denince Milli Eğitim akla gelir tabiatıyla. Skandal çok haber duymuşuzdur o konuda. Çoğu da yansımamıştır basına. Dönemin iktidar partisinin bir ilçe başkanı ve arkadaşı ilkokul mezunu. Ortaokul diploması gerek ikisine de. Buluyorlar okulun birinin müdürünü, alıyorlar diplomayı oradan. Güç ellerinde, terfi ettiriyor lise müdürü yapıyorlar okulun müdürünü. Lise diploması istiyorlar bu kez oradan. Sınavlara girdikleri bile şüpheli ama onu da elde ediyorlar birer yıl arayla. Daha büyük lisenin müdürü yapıyorlar bu kez iyiliklerine karşılık olarak. “Kötü huyu adet edinme, yerleşir kökleşir” buyurulur bir hadiste. Usulsüz diplomaların adresi haline geliyor bu son kurum. O diplomalardan ikisi alanlar tarafından çalıştıkları kurumun birine verildiğinde şüphe üzerine düzenlenen okula gönderiliyor doğrulatmak için. Veren yok. Başka müdür var artık orada. İncelemeye alınıyor. Durum anlaşılıyor. Soruşturma başlatılıyor. Birinci derecede sorumlu olan müdür devlet memurluğundan çıkartılıyor. Yıllar sonra karşılaşmıştık kendisiyle. “Uzman” olarak göreve başlatılmış Belediyenin birinde. “Sahte diploma nasıl düzenlenir?” onun uzmanlığı herhâlde diye düşünmüş onu geçirmiştim içimden. *** Akıllara ziyan bir olay daha yaşanmıştı Başkent Ankara’da. Ölen kardeşinin diplomasıyla il müdür yardımcılığı elde etmiş adam. Önü kesilmişti Milli Eğitim Müdürü olmaya ramak kalmışken. Bu diploma meselesi çok su götürür bizde. Uluslararası olanları var onun birde. İçeride bitiremeyen dışarıda bitiyor nasılsa. Denklik veriliyor daha sonra onlara. Tanıdığımız çok bürokrat, çok yönetici var öyle. Fahri profesörlük verilmiş bir yerlerden onu kullananlar da var. Arka planına bakılır korkusuyla profesörlük sıfatını kullanmayanlar da var. Doktorlar görmüştüm Bakü’de. Türkiye’de uzmanlığı kazanamamış. 1500 dolar karşılığı gelip kayıt yaptırıp oradan Türkiye’ye geçiş yapan. Çoğunun emeklilik çağı geldi geçti bile onların. Yıllarca sağlığımızı emanet ettik onlara. Devletin diplomasını caiz görmeyenler var bir de. Devletle hesaplaşma içindeki yapılanmalar, tarikatlar cemaatler. Devleti Cumhuriyeti “dar-ul harp” gören, okullarında okumak istemeyen. Orada alacağı eğitimle günaha gireceğini düşünen. Dışarıdan devam etme yolunu seçenler. Diplomasını değilse de maaşını helal görenler. Devlet kadrolarında yığınla var onlardan. Hak ederek aldıkları halde kullanamayan, onu kiraya verenler de var. Milli Eğitim kurumlarında “kurucu müdür” olarak çok gördük onlardan. Kâğıt üstünde sadece, usul yerine gelsin diye… Sürücü belgeleri, Halk Eğitim Merkezlerinden verilenler, yerine başkalarını sokup diploma alanlar onlara gelmedik daha. Okullar, Üniversiteler çoğaldı. Diploma enflasyonu oluştu tam anlamıyla. Kâğıt üstünde değeri aynı. Tabela üniversitelerden de, köklü üniversitelerden verilenlerin adı diploma. “Elli yıl önceki lise diploması bugünün Üniversite diplomasından iyiydi” diyor bir bilen. Hak veriyoruz ona. Çürüme girmişse kurumlarının içine hayır bekleme o devletten. Diploma her şey değil elbette. Hiçbir şey değil hatta kimi yerde. Neşet, Veysel, Karacaoğlan mektep görmediler? Yıllardır onların okulunda okuruz biz diplomalılar. Diplomalı, diplomasız, dolu olsun yeter ki insan. Sahte olmasın bir de, ahmak yerine koymasın bizi. Oruca da zararı olur onun. Önümüz Ramazan demesi bizden. Osman ERENALP Ankara 25 Şubat 2025 Bu haber 109 defa okunmuştur.
|
Sponsor Alanı
SANATIN İÇİNDEN ; Sponsor Alanı
|
|||||||||||||||
|
0cak - 2012 / Her Hakkı Saklıdır / Kaynak gösterilip, sitemizin ilgili sayfasına link verilerek alıntı yapılabilir.
Yazıların sorumluluğu yazarlarına aittir-Site ticari olmayıp, kütüre hizmet eder. |
|||||||||||||||||
.jpg)
.jpg)
