anamursedir-anamur dergi
ANASAYFA HABER ARA FOTO GALERİ VİDEOLAR ANKETLER SİTENE EKLE RSS KAYNAĞI İLETİŞİM

Sponsor Alanı

Anamur SEDİR

Anamur SEDİR 1993-1994

   -Aralık   1993  1. Sayı
   -Ocak    1994  2. Sayı
   -Şubat   1994  3. Sayı
   -Mart     1994  4. Sayı
   -Mayıs   1994  5. Sayı

MAKİ DERGİSİ

MAKİ DERGİSİ-105

Saat

Ana Menü

Sponsor Alanı

 

Ziyaretçi Bilgileri

»Aktif 25  
»Bugün 1041  
»Toplam 14352986  
Sayın Ziyaretçimiz
»IP'niz | 18.97.14.82
» Bu sitemizi ziyaretiniz

HAVA DURUMU

ANAMUR

BİZ BAŞKENTTEN GİDER OLDUK

Osman ERENALP

01 Temmuz 2015, 00:13

Osman ERENALP

BİZ BAŞKENTTEN GİDER OLDUK

Son genel kurulda veda plaketlerimizi aldık. Başkente veda zamanı artık.

“İşte geldim gidiyorum. Şen kalasın Ankara…” Ya da Reyhanî değimiyle;

“Çaresiz dişimi sıktım gidirem…”

1974 yılıydı.  Basketbolda Kırşehir birincisi olmuştuk.  Sırada Tokat’ta yapılacak bölge şampiyonası vardı. Ankara üzerinden oraya geçecektik. Şehir terminali şimdiki Büyükşehir Belediyesinin olduğu yerdeydi. Biletlerimiz alıp, troleybüsle Ulus’a geçmiştik. “ASPAVA”da yemek yedirmişti kafile başkanımız.

 

 

Lokanta Roma olimpiyat oyunlarında takım şampiyonu olan güreşçilerimize aitmiş. Anlamını merak etmiştim.  “Allah-Sıhhat-Para-Afiyet-Versin-Amin” anlamına gelen kelimelerinin baş harfleriymiş. Yeni bilgiydi benim için, ilgimi çekmişti. Başkenti görmek heyecan vericiydi. Hareket saatine kadar Ulus ve civarını gezmiştik. Kale civarı gecekondularla çevriliydi. O yapılaşma halen de var. Hareket saati gelince Topçam Seyahatle Çankırı- Merzifon- Amasya üzerinden Tokat’a varmıştık. Müsabakalar bir hafta sürmüştü. Bir de rekor sayı yemişliğimiz var Ankara TED kolejinden. Onu da burada anlatmayım şimdi.

“Çile bülbülüm” şarkısı çalmıştı yol boyu. Taş plak oluyordu o zamanlar otobüslerde. CD gibi bir demet plak. Kaptan hangisini dilerse onu dinletirdi.

“Çile” dinletmişti bize...

 

     

 

Bülbülüm gel de dile

Söyle benimle bile.

Sesini duyur ele

Çile bülbülüm çile…Allah..!

O şarkıyı hatırladım yıllar sonra.

Bavulları hazır, çile yolculuğu başladı “zorunlu göçe tabi” on dört müfettişin.

Şen olasın Ankara.

Allah…!  diyoruz. Ne diyelim.

“Bir ben ayrılmayınan Başkent yıkılmaz” tabii.

Şairin dediği gibi;

Bize  her yer görev alanı.

“Dağ desem,taş desem vatan.

Kurt desem,  kuş desem vatan.

Deniz desem,gök desem

Dağ,bahçe,tarla,orman....

Daha....daha.....şu çevre,

Şu kilim,şu halı....

Velhasıl. Her şeyde Vatan”

Kısmette Düzce varmış bizim için.

Hür bağımsız vatan parçası olsun yeter. Fark etmez.

Şu Ankara türkülerini yozlaştıranlara kızıyorum. Bayram ARACI, Zekeriya BOZDAĞ, Mehmet ERENLER, Rıfat BALABAN daha neleri vardı. Hepsini unutturdular. Onun için en çok da. Ancak şimdi yeri geldi teslim aldılar bizi de. Demesek olmaz.

***

 “Gidene dur demeyiz

Düşmeyiz biz dalgaya

Dönüp bakmaz arkaya…

Gardaş deriz kankaya

Bize her yolAnkara

***

 

Burdur’u da bilmiyorduk. Ayrılmak zor geldi bu kez. (Burdura da buradan selam)

Öğretmen Okulu sonrası Üniversiteye kayıt yaptırarak Başkentle hemşeriliğimizi tescilletmiştik. İki üniversite okuduk burada. (Ankara İlahiyat, Gazi eğitim Fakültesi eğitim yönetimi) Öğretmen ve idareci olarak bir ilkokul, bir ortaokul, üç de lisede toplam yirmibiryıl, müfettişlikte de dokuz yıl olmak üzere “ceman-yekûn” otuz hizmet yılımız burada geçti. Keçiören oldu meskenimiz. Altındağ’ın semtiydi o zaman. Askerlik cüzdanımızda da  “Altındağ Ovacık Köyü İlkokulu er öğretmeni” diye yazar zaten.  Orası da mahalle şimdi. 

İlk gördüğümüzde “bir beş yıl burada kalırsak dünyamız değişir” Diye düşünmüştük. (Fakültemiz beş yıllıktı) Fazlası da oldu. Burada şekillendik pek çok bakımdan. Borçluyuz Cumhuriyetimizin Başkentine o yüzden. “Fikri, irfanı, vicdanı hür” nesil yetiştirmek görevimiz vardı.  Onu ödemeye çalıştık. Cumhuriyet zemininde yetiştik. Diyarbakır’ın bir köyünden çıkıp geldik buralara. İnkârı, nankörlük olur.  O borç devam etmekte.  “Kırk yıl hizmet ettik” demek yetmez. 41.yılda da, sonrasında da devam, inşallah. Ta ki  son nefese kadar.  Allah sağlık versin yeter ki.

“Vatan için ölmek de var,

Fakat borcun yaşamaktır..”.

Ona hizmetin emekliliği yok.

***

Koalisyonun, eskilerin konuşulduğu bir zamanda sanırız yeridir. Erbakan Hocaya bir gün bir partilisi gelir, der ki;

“Hocam benden bu kadar.

Biraz da gençler devralsınlar”   .

Neden? der Hoca..

“Efendim bende kalp var”

“O dediğinden bizde de var muhterem”

“Ama efendim benimkine pil takılı”

“Olmaz” der Hoca.

“O zaman pil bitene kadar.”

***

Kalbi hizmet aşkıyla dolu, herkesin ömrü uzun olsun. Allah pilini bitirmesin hiçbir zaman. Gidenin de, gelenin de…

Adı ebediyete kadar Başkent Ankara’yla anılacak olan, o büyük insan Atatürk diyor ki; “Birlikte büyük olunur. Kimse tek başına büyük değildir”

 

 

“Bir, iri, diri” olmaktır önemli olan.

Allah birliğimizi bozmasın. Gerisi teferruat. “Baki kalan bu kubbede bir hoş seda imiş”. Kırıldıysak affettik. Kırdı isek de af ola... Seviyoruz gideni, kalanı, geleni;

“Biz gelmedik kavga için.

 Hakkın evi gönüllerdir

 Gönüller yapmaya geldik”.

 

 

Bu duygularla;  

“Biz başkentten gider olduk.

Kalanlara selam olsun.

Bilmeyen ne bilsin bizi

Bilenlere selam olsun..”

 

 

                                    

        Osman ERENALP

Ankara Temmuz, 2015

Bu haber 2399 defa okunmuştur.

Delicious  Facebook  FriendFeed  Twitter  Google  StubmleUpon  Digg  Netvibes  Reddit
    Geçmişini bilmeyen, geleceği anlayamaz....03 Aral?k 2024

Sponsor Alanı

Sponsor Alanı

 

ANKET

ANAMUR OKULLARINDA SERBEST KIYAFET UYGULANSIN MI?




Tüm Anketler

0cak - 2012 / Her Hakkı Saklıdır / Kaynak gösterilip, sitemizin ilgili sayfasına link verilerek alıntı yapılabilir. Yazıların sorumluluğu yazarlarına aittir-Site ticari olmayıp, kütüre hizmet eder.
RSS Kaynağı | Anasayfa | İletişim

(c)2012 Anamur Sedir