ARİF’İ TARİF…
“Gerçek “Ozan” bu zamanda bir çıkar,
Hele hele “Arif” gibi zor çıkar…”
***
Çok hakkı vardır üzerimizde,
Çok alıntılar yaptık dizelerinden.
Yapacağız daha da, Allah ömür verirse.
Cıva gibi, özgül ağırlığı yüksek,
Adrese teslim hepsi de.
Nasiplenirdi ondan her kim gerekse.
Kilitlenir, otururdu hedefe.
Ok gibi, dosdoğruydu sözü...
Eğmezdi, bükmezdi esirgemezdi lafı
Pay edilirdi orada herkesin hissesi.
Gülse gül, dikense diken.
İşlerdi nakış nakış.
Ne kadarına layıksa…
Aklın süsü dil, dilin süsü söz.
Süzme Arif sözüydü hepsi de.
Ters çevriliydi beyninin astarı sanki.
İçi dışı bir, açıktı, netti.
Yoktu gizli ajandası, olmamıştı hiç
***
Diyor ki Yağmur TUNALI onun için;
Şairler içinde bir yiğit şairdi
Sözü kılıç gibi keserdi
Övgüsü de yergisi de hedefi alnından vurur.
Sazını kucaklar yola düşerdi
Düzenlediğimiz gecelerde seyirci onu beklerdi
Sahneye öyle bir girerdi ki sazından sözünden önce olan olurdu.
Yer sarsılırdı
Arkasında bir dünya vardı.
Yürümeye hazır yüz binlerle gelirdi.
Bir de söze ve şiire girdimi yollar dümdüz olurdu.
O yiğit edasında dünya fatihi atalarının ruhu gezinirdi.
Gelenler iman tazelerdi
Hele taşlamaya başlayınca devler cüceleşir, un ufak olur dağılırdı.
Öyle bir dili vardı Türkçenin sırrını duyan ve duyuranlardandı.
Gitti...
Büyük Türk milleti kendisi için yaşayanı unutmaz.
***
Bu da Mehmet ÖZKILIÇ ağabeyimin (Nevşehir Uçhisar’dan) “Ârif’i tarifi”;
***
Biraz, Pir Sultan Abdal
Biraz Kaygusuz Abdal...
Biraz, Hata’i, Biraz Nesimi...
Biraz Dede Korkut, Biraz Nef’i...
Biraz Karacaoğlan, Biraz Dadaloğlu...
Biraz Seyrani, Biraz Namık Kemal...
Biraz Yunus, Biraz Hacıbektaş...
Biraz Şemsi Yasdıman,
Biraz Neşet Ertaş...
Belki hiç biri, belki hepsi...
Sesi Türklerin dünyasında sonsuza dek yankılanacaktır...
Ozan Arif unutulmayacaktır...
***
Daha iyisi yazılamazdı bunlardan.
Koynuna aldı bağrından çıkaran bu mübarek toprak onu yeniden.
Türk Dünyasının ozanıydı.
1993 yılıydı. Bakü’de öğretmen olarak bulunuyordum.
Türkiye’den bir emaneti vermek üzere Doğu Türkistan Derneğine uğramıştım. İki resim duruyordu duvarda;
Birisi İsa Yusuf Alptekin,
Diğeri Ozan Arif.
Türk milleti yiğidini ona hizmet edeninin unutmaz.
14 Şubat.
Herkeste çağrıştırdığı, başka başka bu tarihin.
“Kişi sevdiği ile beraber”.
Tevafuktur:
Bahtiyar VAHAZADE’nin de ölüm yıldönümüdür 14 Şubat.
Ona da bin rahmet olsun.
Bamtelleriydiler gönlümüzün.
Önden gidenlere selam olsun.
Özlemimiz artarak devam ediyor
Ruhları şad olsun.
Demişti ki bir dörtlüğünde o Arif:
“Lider var insanı mest eder, imrendirir
Lider var insanı liderden iğrendirir.
Gerçek lider yüz senede bir çıkar,
Hele hele Türkeş gibi zor çıkar
Diyoruz ki biz de onun için:
Gerçek ozan bu zamanda bir çıkar,
Hele hele Arif gibi zor çıkar.
Makamı Cennet olsun.
Osman ERENALP
Ankara/Şubat 2021
Bu haber 3888 defa okunmuştur.
.jpg)
.jpg)
