ARİF NİHAT ASYA ANILDI

* * *

Gövdeyi, tekerlek takıp, araba mı edecekler;

Ayak takıp at mı; 
Yelken, kefen mi olacak,
Eskisi gibi kanad mı?

Belki direkler hatıl edilecek; 
Omurgalar çatı, saçak; 
Küpeşteler döşeme... 
Sen ol da inleme!

Kimi temele düşecek, kimi dama... 
Sen ol da ağlama!

Kırıntılariyle döküntüleri, 
Ateşte yanacaklar; 
İplerini belki salıncakta, 
Belki sehpada kullanacaklar!

Baştan başa yanıp yerde kül 
Gökte bulut olmak da var; 
Kesilip, biçilip, çakılıp 
Tabut olmak da var!

Demirini mezarcı mı kazma yapacak, 
Bahçıvan mı; 
Zavallı,bahçeden mi dönecek,akşamları, 
Mezarlıktan mı?

Yelkeni, yarın 
Ya yatak çarşafı, ya yorgan yüzü.. 
Sevmediğine düşerse şayet denizim, 
Denizim! demekle geçecek gecesi, gündüzü!

***

Midyeler, yengeçler, ıstakozlar 
Diş geçirmiş omurgasına... 
Bunlar neyse ama dayanamayacak 
Yılanbalıklarının meydan okumasına!

Açmış göklere elini; 
Duaya dua ekliyor. 
Başı, köpüklü dalgalar; 
Yelkeni, rüzgâr bekliyor!

***

Bu haliyle de çıkabilirdi 
En uzun yolculuğuna.. 
Alışıktı açık denizin 
Sıcağına, soğuğuna.

Pişman değildi, aslaa, 
Gemi olarak doğduğuna!

***

Şimdi direkleri, korkuluk.,. 
Ambarlarında saklambaç, köşe kapmaca; 
Çevresinde koşmaca 
Kadın, erkek, çoluk çocuk...

Sevse de çocukları 
Yelkenine yetmez solukları!

***

Yan gelecek gemi miydi o, 
Kuytuların koğuğuna! 
Kıyıda ölmekti korkusu; 
Uğradı korktuğuna!

* * *
Koç yiğidine yeterdi 
Nemi, loşluğu, sıcağı..
Onun da vardı -her kadın gibi- 
Koynu, kucağı.

***
Uçmak için doğup 
Yelkenini yerlerde sürümek... 
Yaratılmak açıklar için; 
Sonra, koylarda çürümek!

Bir ülke bulun ona 
Uzakların buğularından, sislerinden 
Tıkanmadan göğsü 
Limanların islerinden!

       Milli Düşünce Merkezi tarafından 16 Ocak 2017 günü Hakan PAKSOY’un sunumuyla Kabakçı Konağında gerçekleştirilen anma toplantısında dostları İbrahim METIN, Prof. Dr. İskender ÖKSUZ ve şair yazar araştırmacı A. Yağmur Tunalı’dan Arif Nihat Hocanın bilinmeyenlerini, hatıralarını, dinleyince bu dev şairin ne kadar da hak ettiği değerin gerisinde kaldığını,  bir daha görmüş ve anlamış olduk.

            "Bayrak" şairi diye biliriz.  Bir de meydanları coşturmak için birkaç dizesine müracaat ederiz  o kadar. Hoca bu değil.

Ne “ bayrak” şiirleri var daha....

 Birini başa aldık biz. Okurken İskender hocayı ağlatan  "Yellken " şiirini. “Onunla anılmak isterdim doğrusu”  demişti… (İlk kez duydum. Akşamın kazancı oldu bize...  Kıpkırmızıyım o yüzden. Bu ayıp bana yeter.)

Ne mutlu ki böylesi abide şahsiyetlerimiz var bizim. Her millette yok. Bunu yazacağız inşallah. Ölüm yıldönümünde hocaya bir daha Allahtan rahmet diliyoruz…

Osman ERENALP

Ankara 16 Ocak 2017