Anamur, Türkiye’nin en güney ucunda, doğusu Bozyazı, batısı Gazipaşa ilçesi, güneyi Akdeniz, kuzeyi Toros Dağ silsilesi ile çevrilmiş, Mersin iline bağlı 70 bin nüfuslu bir kıyı ve sahil kentidir. Benzersiz iklimi, havası, suyu, coğrafi konumu, zengin bitki örtüsü, verimli toprakları ile tropikal meyve, sebze, muz ve çilek üretiminde söz sahibi, gelir düzeyi yüksek bir yerleşim merkezidir.
Açıklanan son verilere göre ülke genelinde üretilen bir milyon ton muzun yarısı Anamur ve çevresinde üretilir. Doksanlı yıllardan itibaren Anamur çilek üretiminde önemli bir merkez haline gelmiş, avokado, tropikal meyve ve sebze üretimi hızla yaygınlaşmaktadır. Anamur’un ovalık ve düzlük kesimlerinde muz, çilek ve avokado üretimi hızla artmaya devam ederken, dağlık ve engebeli arazisi zengin bitki örtüsü ve çam, ladin, sedir ormanları dikkat çekicidir.
Anamur ve çevresi tarihi, denizi, kumu, güneşi, eşsiz doğa güzellikleri, mağara ve düdenleri ile zengin bir turizm potansiyeline sahip olmasına rağmen halkın üretim ve ekonomik tercihi, ağırlıklı olarak turfanda meyve sebze üretimi, çiftçilik ve diğer zirai faaliyetlerdir.
Anamur’dan diğer kentlere ulaşım konusunu ele aldığımız “Anamur’dan İstanbul’a giderken” başlıklı yazımızda; Anamur’dan İstanbul’a otobüsle yolculuğu anlatmaya çalışmıştık. Bunun bir de İstanbul’dan Anamur’a dönüşü var. Bu defa İstanbul-Adapazarı-Afyon-Antalya-Anamur rotasını kullandık.
Güneşli bir akşam üzere Alibeyköy Cep Otogarından yola çıktık. Kısa bir süre sonra paralı yola girmemize rağmen Yavuz Sultan Selim Köprüsüne ulaşmamız yarım saati buldu. Bir zamanların en meşhur Harem Otagarına geldiğimizde yaklaşık 1,5 saat geçmişti. Bazı otobüs şirketleri İstanbul’un Anadolu yakasındaki bu otogar girmiyor, yolcularını Ümraniye-Dudullu’da bırakıyor veya alıyorlar. İstanbul Anadolu yakasında Harem veya Dudullu’dan yolcu aldıktan sonra otobüsler diğer ilçelerde zorunlu olamadıkça durmuyorlar.
Gebze, İstanbul’dan sonra otobüslerin ilk yolcu aldıkları merkezlerden biri. İzmit otogarı da uğraklardan sayılır. Sakarya (Adapazarı) bir kavşak merkezi konumundadır. Otobüsümüz Sakarya otogarından hareket ettiğinde yolculuğunuzun dört saati geride kalmıştı. Pamukova-Bilecik yoluna girince normal karayolunu kullanmaya başlıyorsunuz. Bu arada, bir yolun paralı otoyol veya normal devlet yolu olduğunu anlamanın en kestirme şekli, trafik işaret ve levhaları oluyor. Devlet yolunda levhalar mavi zemin üzerine beyaz, paralı yollarda yeşil zemin üzerine beyaz yazılar oluyor. Bilecik-Bozöyük bir kavşak konumunda Eskişehir, Bursa ve Kütahya’ya giden yollar burada kesişiyor. Biz Kütahya-Afyon yolunu takip ediyoruz. Aynı şekilde Afyon da doğuya, batıya, güneye, kuzeye giden kara yollarının kesişme merkezlerinden noktasıdır. Bu nedenle Afyon çok canlı ve hareketlidir.
Afyon’dan sonra Antalya’ya gelmek için otobüsler Burdur, Bucak yolunu kullanıyorlar. Bazı şirketler ise Isparta, Aksu üzerinden Antalya’ya geliyorlar. Süre olarak fazla bir değişiklik olmuyor. Ama Anamur’dan İstanbul’a giderken Aksu-Isparta-Afyon yolunu kullanmak daha uygun düşüyor.
Antalya-Anamur arasında elli yıldan beri otobüsle veya özel aracımızla yolculuk yaparız. Nazilli Öğretmen Lisesinde okurken Anamur’dan Antalya’ya ve Nazilli’ye ilk defa 1974 yılında bir yaz günü gitmiştik. Yollar dar, virajlı, inişli, çıkışlı ve yorucuydu. Anamur çıkışından sonra radarı geçince otobüs tutmuş, Gazipaşa-Güney yakınlarına varıncaya kadar içimiz dışımıza çıkmıştı. O vakitler Gazipaşa küçük bir kasaba, Alanya tipik bir kıyı kenti görünümündeydi. Antalya Otobüs Garajı kentin içinde Şarampol caddesindeydi.
Anamur’dan Antalya’ya, Nazilli’ye giden otobüs sayısı üçü beşi geçmez, çoğu zaman yer bulmakta zorlanırdık. Anamur’dan Antalya’ya 6-7 saatte varır, İzmir’e gidecek otobüs saatini beklerdik. Otobüs bulamazsak Burdur’a, Isparta’ya gider, oradan bir şekilde Nazilli’ye gitmeye çalışırdık. Bazı zamanlar bir kavşak noktası olan Dinar otobüs beklediğimiz yer olurdu. Bir defasında Burdur’dan kara tren ile Nazilli’ye maceralı bir yolculuğumuz olmuştu.
Antalya Şehirlerarası Otobüs Terminali Kepez ilçesinde. Antalya’dan sahil güzergâhını kullanacak araçlar Akdeniz Sahil Yolunu (d-400 yolu) kullanmak zorundalar. Antalya şehir içinden Aksu’ya kadar olan bölümde karayoluna paralel tramvay hattı da bulunuyor. Özellikle 1980’lerden sonra Antalya turizm merkezi olmuş. Şehrin doğusunda ve batısında turistik oteller, moteller, dinlenme merkezleri yapılmış. Alanya turizm alanında almış başını gitmiş. Antalya merkez, Aksu, Serik, Manavgat, Alanya’ya kadar olan bölümde gelişmiş yol ağına rağmen çok yoğun bir trafik akışı var. Bu nedenle Antalya-Alanya arasında yolculuk süresi 3-3,5 saati buluyor. Gazipaşa Havaalanı açıldıktan sonra hızla gelişmeye başlamış. Gazipaşa çıkışında Güney’e kadar bölünmüş yoldan gidiyorsunuz. Bundan sonra Anamur-Kaledran’a kadar yol oldukça zahmetli. Anıtlı (Kaledran) Çayı Antalya-Mersin sınırını meydana getiriyor. Anıtlı’dan Demirören (Melleç) Viyadüklerine kadar yol yine zor ve dikkat ister. Melleç’e geldikten sonra “artık Anamur’a geldik sayılır” diyorsun. Bir tünelden girip diğerine geçiyorsun. Melleç’ten Anamur’a eskiden 25-30 dakikada gelinebilirken şimdilerde bu süre 15 dakikaya kadar gerilemiş. Anamur’a geldiğini eski radar yol ayrımına gelince anlıyorsun. Sonrası Ören Toki konutları ve Anamur merkezde otogar.
Yine mi çok uzadı ne. Yeniden görüşmek üzere hoşça kalınız.
Bu haber 48 defa okunmuştur.
.jpg)
.jpg)
