anamursedir-anamur dergi
ANASAYFA HABER ARA FOTO GALERİ VİDEOLAR ANKETLER SİTENE EKLE RSS KAYNAĞI İLETİŞİM

Sponsor Alanı

Anamur SEDİR

Anamur SEDİR 1993-1994

   -Aralık   1993  1. Sayı
   -Ocak    1994  2. Sayı
   -Şubat   1994  3. Sayı
   -Mart     1994  4. Sayı
   -Mayıs   1994  5. Sayı

MAKİ DERGİSİ

MAKİ DERGİSİ-105

Saat

Ana Menü

Sponsor Alanı

 

Ziyaretçi Bilgileri

»Aktif 62  
»Bugün 1448  
»Toplam 14416774  
Sayın Ziyaretçimiz
»IP'niz | 18.227.140.100
» Bu sitemizi ziyaretiniz

HAVA DURUMU

ANAMUR

DÜNYA İNSANLARLA GÜZEL

Hüseyin DENİZ

27 Mart 2012, 19:59

Hüseyin DENİZ

Adem mana - yı mutlak/ Ademdedir nutk - ı Hak

Kaygusuz Abdal

 

Geçen yazımızın birinde “İnsan öyküleri”nden söz ettik. (Bir Ukalanın Notları) Söz ettik de “insan öyküsü nedir” sorusuna açıklık getirmedik. İnsan öyküsü, içinde insan bulunan öyküdür. Diyeceksiniz ki insan olmayan öykü olur mu? Öykü zaten olaya dayalı edebi ürünlerin tümüdür. Bir fıkradan binlerce sayfalık destana kadar içinde insan ve olaylar bulunan tüm ürünler öyküdür. O zaman masal, efsane, roman, kıssa, fıkra, fabl, roman ne oluyor? Geniş anlamıyla hepsi öykü. Kimi biraz uzun, kimi dini konuları içeriyor, kimi olağanüstülüklerle bezenmiş öyküler.

 

Halk edebiyatındaki öykülerin kahramanları orta malıdır. Onlar birer kişi değil tiptir. Karagöz gibi, Nasrettin Hoca veya Bekri Mustafa gibi. Herkes o tiplere kendisinden bir şeyler ekler.

 

Biz “Bize insan öyküleri lazım” derken çevremizde yaşayan, hayatımızı güzelleştiren, bize yeni duygular tattıran kanlı canlı insanlar istiyoruz. Bunlar okulumuzdaki sevdiğimiz bir öğretmenimizdir. Mahallemizde bakkaldır. Ya da kendi kendisiyle kavga edip duran bir meczuptur. Hayatta ikbali (en üst tabakaya mensup olmak) de idbarı (en alt tabakaya düşmüş olmak) da görmüş insanlar da olabilir, hayatta kendisini nelerin beklediğini bilmeyen biri de. Hırsları boyunu aşan kişiler de olabilir, gün bulup gün yiyen biri de.

 

Bu insanlar Anamur’da yaşamış olmalı. Anamur’un doğası ve kültürü bu öykülerde bulunmalı.

 

Çınar Hoca’nın “Yörük Göçü” adlı kitabında bunlar var, ama daha profesyonelce olabilir. Biz okumuş takımı, yaşadığımız yerleri deresi tepesiyle, koyağı çeşmesiyle ayrıntılı biçimde öğrenemiyoruz. Otun çöpün dilinden anlayabilecek bir olgunluğa erişemiyoruz. Bizim gözümüzde (atıyorum) dut ağacı herhangi bir ağaçtır. Halbuki bir köylünün gözünde o artık herhangi bir ağaç değil, çevresinde hatıraların dolaştığı kutsal bir varlık gibidir. Bizim için üç aylık bir koyun yavrusu olan bir kara kuzu, sahibi için etrafında bir dolu laf edilebilecek bir varlıktır. Bizim için herhangi bir çalı olan bir zeytin fidesi, dilinden anlayan için özünde kocaman bir destan barındırır.

 

Okumuşlar, yurdu pek tanımazlar. Yeterince hayatın merkezinde yer almazlar. Hele biraz da kaç göç hayatı yaşamışlarsa, bir yerde uzun süre kalmamışlarsa insanımızın içine nüfuz etmeleri çok zordur. Sadece okumakla bir toplumun ruhuna nüfuz edilemez. Yaşamak da gerekir.

 

İyi sanatçı olayların içinde insanı çok güzel yakalar ve bize gösterir. O olaylar yoksul bir ortamda da geçse, kanlı kavgalar içinde de geçse insan yüreğinin tıpırtısı hissedilir. İnsan öfkesiyle de, sevgisi ve kini ile de o ürünlerdedir.

 

İnsanı kirlerinden arıtan eserler dini vaazlar veya yüksek perdeden atılan nutuklar değil bu tür eserlerdir. Bu tür eserler insanın içini sevgiyle, sevinçle ve umutla doldurur.

 

İnsan öyküleri derken kast ettiğimiz bir başka şey de ülkemizde yaşanan olaylardan hepimiz nasibimizi alıyoruz. PKK terörü sadece doğudaki insanımızı değil, dalga dalga her vatandaşımızı etkiliyor. Bu tür olayların Anamur insanının ruhundaki izdüşümlerini de sorgulamak gerekir. 12 Eylül öncesinde yaşadığımız kargaşa ortamından hiç mi zarar görenimiz yok? Bunca ekonomik kriz atlattık hiç mi sıfırı tüketenimiz yok? Bu ekonomi ortamında keçesini sudan çıkaran hiç mi kimse yok.

 

Kent tarihlerinde öyle insanlar vardır ki dişiyle tırnağıyla kazıyarak kendine ve çevresine bir şeyler kazanmış, kazandırmıştır. Öyle insanlar da vardır ki varlığını, sağlığını yiyip bitirmiştir. Hepsi de bizim insanımızdır. Bu insanların öyküsünü yazmak ve gelecek kuşaklara aktarmak gerekir.

 

Eskiden kahramanların öyküsü yazılırdı. Hâlbuki herkes kendi çapında bir kahramandır. Köyden kente inip başını sokacak bir ev alabilen, çocuklarını okutup doğanın sert koşullarından kurtarabilen her ana baba bir kahramandır.

 

Bizde o kadar çok insan hikâyesi var ki…

 

Ama günümüz insanı cambaz izler gibi Ankara’ya gözlerini dikmiş, yanı başındaki olaylardan ve insanlardan bihaber. Yahut da teknoloji gözümüzü kamaştırmış, dünyanın öteki ucundaki insanların derdiyle kahroluyoruz da yanı başımızdakilerin nefeslerine kulak tıkıyoruz.

 

SONSÖZ: İNSAN, BALLAR BALIDIR. HELE BİR TADIN!

Bu haber 2290 defa okunmuştur.

Delicious  Facebook  FriendFeed  Twitter  Google  StubmleUpon  Digg  Netvibes  Reddit
    ANA-DOLU... ANADOLU...12 Ocak 2025

Sponsor Alanı

Sponsor Alanı

 

ANKET

ANAMUR OKULLARINDA SERBEST KIYAFET UYGULANSIN MI?




Tüm Anketler

0cak - 2012 / Her Hakkı Saklıdır / Kaynak gösterilip, sitemizin ilgili sayfasına link verilerek alıntı yapılabilir. Yazıların sorumluluğu yazarlarına aittir-Site ticari olmayıp, kütüre hizmet eder.
RSS Kaynağı | Anasayfa | İletişim

(c)2012 Anamur Sedir