 | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
|
| |||||||||||||||||
Sponsor Alanı
Anamur SEDİR
Anamur SEDİR 1993-1994-Aralık 1993 1. Sayı-Ocak 1994 2. Sayı -Şubat 1994 3. Sayı -Mart 1994 4. Sayı -Mayıs 1994 5. Sayı SaatHİKÂYELER
İmran AKSOY HikâyeleriAna MenüSponsor Alanı
Ziyaretçi Bilgileri
HAVA DURUMU |
CUMHURİYET VE KAHRAMANLAR ÜZERİNE
29 Ekim 2013, 07:45 29 EKİM, CUMHURİYET VE KAHRAMANLAR ÜZERİNE 30 Ekim 1918 günü Yunanistan’ın Limni adasında demirlemiş İngiliz Agamemnon zırhlısında imzalanan Osmanlının ölüm tutanağı Mondros Mütarekesi’ni imzalayan rauf (Orbay) Bey’in nasıl bir sevinçle bunu padişaha ulaştırdığını bilir misiniz? 30 Ekim 1918 günü Mondros’un hemen ardından adına paralar bastırılan, kendince bir dil bile üretilen (!) Enver Bey yanında Cemal ve Talat Paşa’nın da gemiyi ilk terk edenler arasında olduğunu duymuş muydunuz? 30 Ekim 1918 sonrasında Osmanlının elindeki belki de en taze ve dinamik gücün Musul yakınlarındaki Ali İhsan Sabis Paşa komutasında olduğunu ve kendisinin tek kurşun dahi atmadan İngiltere’ye Musul’u bırakıp kös kös bölgeden uzaklaştığını, bu acı davranışın mükâfatı olarak da (!) İstanbul’a gelmesinin ardından Haydarpaşa’da tutuklanıp Bekirağa Bölüğü’nde zindana atıldığını biliyor muydunuz? Ali İhsan Sabis Paşa’nın yıllar sonra Musul konusunda anılarında tek kelime yazmadığını da biliyor musunuz? Mondros sonrası dönemde askerlik görevini tamamlayarak dönemin Milli Eğitim Bakanlığı’na giden Cevat Dursunoğlu’na yöneticilerin “Erzurum bölgesi zaten Ermenilere verilecek. Sen başka bir yere git, tayin iste.” dediklerini ve ülkenin parçalanmasına dünden hazır olduklarını biliyor musunuz? 3 Kasım 1918 günü Adana’ya gelen Mustafa Kemal Paşa’nın dönemin sadrazamı(yani başbakanı) Ahmet İzzet Paşa’ya “Varsın orduları lağvettiniz, rütbelerimizi söktünüz ama biz ferd-i mücahit olarak savaşa devam edelim. Kilikya (Çukurova) bölgesini vermeyelim.” sözüne Ahmet İzzet Paşa’nın “Kilikya neresi?” cevabı verdiğini ve “İngilizler ateş açsa dahi siz karşılık vermeyeceksiniz.” talimatı vermesinin ardından sadece 6 İngiliz askerinin koca İskenderun sancağını işgal ettiklerini ve ardından bölgeyi Fransızlara peşkeş çektiklerini duymuş muydunuz? Aynı Ahmet izzet Paşa’nın feryadım adını verdiği anılarında bundan tek kelime ile olsa bahsetmediğini duymuş muydunuz? 13 Kasım 1918 günü İstanbul’a dönen Mustafa Kemal’in ise bu çaresiz ve gaflet ortamında işgalci İngiliz donanmasının arasında Üsküdar’dan Dolmabahçe’ye padişahın yanına geçerken Çanakkale’deki “Ben size savaşmayı değil ölmeyi emrediyorum.” emrinden sonra savaş tarihine geçecek müthiş kararlılığını gösteren “Geldikleri gibi giderler.” kahramanlığını gösterdiğini hatırlar mısınız? 16 Mart 1920 tarihinde İstanbul’un fiilen işgali ve Meclis-i Mebusan’ın, yani milletin kalpgahının İngilizlerce işgalinin ardından Dolmabahçe’ye gelen Rauf (Orbay) Bey’e padişahın ”Bu millet koyun sürüsüdür. Bunlara bir çoban lazım, o çoban da benim.” dediğini duymuş muydunuz? 15 Mayıs 1919 günü Batı Anadolu’yu işgal eden ve Milli Mücadele’nin sonuna kadar geçecek 3 yıl, 4 ay, 20 gün boyunca 900.000 (Dokuz yüz bin) masum Türk insanını vahşice katleden, 600.000 (Altı yüz bin) masum Anadolu insanının evlerinden barklarından sürüklenmelerine neden olan işgalci Yunan ordusunu dönemin padişahı, sadrazamı ve şeyhülislamı tarafından “Yunan misafirlerimiz” olarak kabul edildiklerini, ev sahipliğinde kusur etmemeleri için Kambur İzzet’in vali, Nadir Paşa’nın komutan olarak gönderildiğini, bütün bunlara karşılık Mustafa Necati’nin 14 Mayıs 1919 günü Maşatlık Meydanı (Bugünkü Konak metro çıkışı/Varyant bölgesi)’nda “Mukavemet-i Müselleha gerekir/Silahlı direniş gerekir.” deyip mücadeleye başladığını duymuş muydunuz? Bu tarihte Mustafa Kemal Paşa’nın yaveri Cevat Abbas’a “…Şimdi beni anlayan ve bana samimiyetle bağlanacak ve işten ziyade maksadıma hâkim olacak kabiliyette bir yaver ve birkaç emir zabiti ve mülhak zabitler bul.” emri verdiğini biliyor musunuz? 16 Mayıs 1919 tarihinde Bandırma vapuruyla Samsun’a hareket edecek olan Mustafa Kemal’e verilen irade-i şahanenin, yani padişah onaylı görevlendirmenin dönemin sadrazamı Damat Ferit Paşa’ya içişleri bakanı Mehmet Ali Bey tarafından Circle d’Orient isimli kumarhanede imzalatıldığını devlet iradesini görme bağlamında duymuş muydunuz? 16 Mayıs 1919 günü Samsun’a hareket eden ve kendisini ATATÜRK yapan Milli Mücadele’yi 19 Mayıs 1919 günü burada başlatan Mustafa Kemal’e verilen geniş yetkilerin “padişahın tahtına halel getirebilecek Karadenizli Türk çetelerini ortadan kaldırmak” üzerine olduğunu, İstanbul yönetiminin kendi paçasını kurtarma kaygısından başka bir derdi olmadığını duymuş muydunuz? Aynı dönemde Mustafa Kemal’in ise “vicdanında milli bir sır olarak” sakladığı hürriyet ve istiklal duygusunu akılcı stratejilerle birleştirme ve yeni bir ülke kurma düşüncesini ”Hele bir Anadolu’ya geçeyim.” diyerek en yakınlarından bile sakladığını biliyor muydunuz? Mustafa Kemal’in Anadolu’ya geçme hazırlığı işgal ve mütareke İstanbul’unda İşkencesi Yüzbaşı Bennett ve arkadaşları Yzb. Noel, Arabistanlı Lawrence olarak bilinen Thomas Edward Lawrence, Bozkurt kitabının yazarı Yzb. H. C. Armstrong başta olmak üzere bir grubun “İstanbul Dershanesi” adı verilen batakhane ve fuhuş yuvasında sabilerin, günahsızların kanını içtiklerini, en büyük yardımı da Sait Molla ve İngiliz Muhipleri Cemiyeti kurucusu Rahip Frew’dan aldıklarını, İşkencesi Bennett’in Abdülmecid’den saat hediye alacak, nazırları çat kapı ziyaret edecek kadar güçlü olduğunu, İngiliz Dershanesi olarak bilinen batakhanenin kapısından her gün “sayısız genç ve kibar kızın” girdiğini ve “onun çok iğrenç, çok feci, tüyler ürpertici ve en soğukkanlı insanı bile isyana teşvik edici vahşetleri” Kemalettin Şükrü Bey’in İkdam gazetesinde yayımlanan “İşgal Acıları” başlıklı yazısında da belirttiğini, Necmettin Sadak’ın bu adamla ilgili olarak “zevk ve safahata düşkün bu yüzbaşı Circle d’Orient’in bakara masalarından kalkmazdı. Dost olduğu sefil adamlarla Sait Molla ve İngiliz Muhipler Cemiyeti’ni teşkil etmiş ve onu iktidar mevkiine çıkartmıştı…” dediğini ve Agopyan Han’da binlerce masum insanı işkenceden geçirip Kuvay-ı Milliyecileri vahşice katlettiklerini biliyor musunuz? Mustafa Kemal’in Anadolu’ya geçmeden önce “Sana ihtiyacım olacak, seni Kurmay Başkanı olarak görevlendireceğim.” diyerek İstanbul Pangaltı’daki evinin önünde saatlerce beklediği Albay Kazım (Dirik) Bey’in Mustafa Kemal’in 6/7 Temmuz 1919 gecesi askerlikten istifa etmesi ve “ferd-i mücahit” olarak Milli Mücadele’ye devam edeceğini açıkladığı gün “Siz artık askeri bir şahıs değilsiniz. Sizden emir almam mümkün değildir. Elimdeki bu dosyaları nereye bırakmamı istersiniz?” diyerek onu sırtından hançerlediğini biliyor musunuz? Aynı gün, yani 7 Temmuz 1919 günü Erzurum’da bir başka Kazım, Kazım Karabekir Paşa’nınsa “rütbesiz ve sivil” Mustafa Kemal’i kaldığı evde ziyaret ederek ona “Kolordum ve ben emrinizdeyim Paşam.” dediğini duymuş muydunuz? 19 Mayıs 1919-9 Eylül 1922 arasında devam eden Milli Mücadeleyi ve Kuvayı Milliyecileri Refik Halit Karay gibi edebiyatçılarla Ali Kemal gibi gazeteci ve dönemin Dahiliye Nazırı kişiliklerinin “baldırı çıplaklar” olarak nitelendirdiklerini, özellikle Karay’ın her daim İngiltere’nin elinin öpülmesi gerektiğini belirttiğini biliyor musunuz? 15 Mayıs 1919 günü Cevat (Çobanlı) Paşa’ya halef-selef Genelkurmay Başkanı olan Fevzi (Çakmak) Bey’in padişah ve sadrazamın gaflet ve dalaletine –muhtemeldir ki ihanetine-işaret ederek “Buradaki (İstanbul’u işaret ederek) rahatımızı feda etmemek için koskoca memleketi veriyoruz. Bu ne akıldır?” dediğini duymuş muydunuz? Milli Mücadele sonrasında Circle d’Orient’ta yakalanan ve Sakallı Nurettin tarafından İzmit’te linç ettirilen Ali Kemal Bey’in oğlu Zeki Kuneralp’in bu devletin en gözde diplomatları arasında olduğunu ve genç cumhuriyet Türkiye’sinin kendi vatandaşlarına karşı ne kadar hoşgörülü ve önyargısız yaklaştığını bir göstergesi olduğunu biliyor musunuz? Aynı devlet hoşgörüsünün daha sonraki süreçte Tokat/Yozgat hattında kalebent cezasına çarptırılan Hüseyin Cahit için de uygulandığını ve kendisinin büyük bir edip olduğunu belirten dönemin Milli Eğitim Bakanı Mustafa Necati Bey tarafından Milli Eğitim Bakanlığı adına Hüseyin Cahit’e tercüme eserler için müsaade edildiğini biliyor muydunuz? Güya Milli Mücadele’ye destek veren örneğin Abdülmecid’in oğlu Prens Faruk’un “Fakat o sıralarda kızım Neslişah doğmak üzereydi. Ailemi doğum esnasında yalnız bırakamayacağımı anladım.” dediğini ve vatan aşkının büyüklüğünü (!) böylece gösterdiğini, oysa Kastamonulu kadınlar başta olmak üzere yüzlerce Türk kadınının bu seferberliğe gönülden katıldığını, pek çoğunun zorlu yollarda doğurduğunu, bugün Kastamonu’da “Ersizlerdere” isimli bir köy bulunduğunu biliyor muydunuz? Milli Mücadeleyi huruç ale’s-sultan, yani Osmanlı sultanına başkaldırı ve isyan ve dolayısıyla ölümlük bir ihanet olarak gören padişah, sadrazam ve şeyhülislamın başta Mustafa Kemal olmak üzere bütün Kuvayı Milliyeciler hakkında idam cezası verdiklerini, “katli vaciptir.” şeklinde emirnameler bastırdıklarını ve bunları işgalci Yunan uçakları da dahil bütün Anadolu’da dağıttırdıklarını biliyor musunuz? Nereden nereye küçük bir hatırlatmaydı sadece. Cumhuriyet Bayramınız kutlu olsun.. Prof. Dr. Ulvi KESER Bu haber 1855 defa okunmuştur.
|
Sponsor Alanı
SANATIN İÇİNDEN ; Sponsor Alanı
|
|||||||||||||||
|
0cak - 2012 / Her Hakkı Saklıdır / Kaynak gösterilip, sitemizin ilgili sayfasına link verilerek alıntı yapılabilir.
Yazıların sorumluluğu yazarlarına aittir-Site ticari olmayıp, kütüre hizmet eder. |
|||||||||||||||||
.jpg)
.jpg)
