YİĞİT İNSANLARIN KAHRAMAN ÇOCUKLARI

YİĞİT İNSANLARIN KAHRAMAN ÇOCUKLARI

(YARMASU KÖYÜ GENÇLERİNİN BAYRAK SEVGİSİ)

Bayrak bir milletin bağımsızlık sembolü, şanı, şerefi, benliği, kimliği kişiliğidir. Dünyada ne kadar bağımsız devlet varsa bir o kadar da o milleti temsil eden bayrak vardır. Eğer bir milletin bağımsızlığını sembolize eden bir bayrağı gönderlerinde dalgalanmıyorsa, göklerde sallanmıyorsa o milletin bağımsız olduğu söylenemez.

Türk milleti ta GÖK TÜRKLERDEN bu yana bayrağı kutsal saymış, canından aziz bilmiş, onun uğruna can vermekten korkmamış, şehit olmayı göze almış, gazi olmaktan çekinmemiş, anadan babadan yardan, serden, servetten geçmiş, semalarda onu dalgalandırmayı en büyük görev saymıştır. İzmir’in kurtuluşunda YÜZBAŞI ŞERAFETTİN’in yaralı olmasına rağmen bayrağı İZMİR Hükümet Konağına dikmesi, İstanbul’un fethedilişinde ULUBATLI HASAN’ın top mermileri arasında yaralı bir şekilde bayrağı kalenin burcuna dikmesi bayrağa bağlılığımızın örnekleridir.

Türk Bayrağındaki kırmızı renk şehitlerimizin kanını temsil eder. Gecenin bir yarısında bu kan üzerine ay ve yıldızın gölge olarak düşmesi de şimdiki bayrağımızın ay ve yıldızını oluşturur.

Bilinen en eski bayrağımız GÖKTÜRKLER’de kullanılan kurt başlı GÖK BAYRAKTIR.

Bayrağın değeri kumaşın ipek olmasından, atlas olmasından iplik olmasından ve en kıymetli kumaş olmasından değildir. Onun değeri temsil ettiği milletin kıymeti, değeri, önemi ile ölçülür. Hele hele bu günkü bayrağımız Trablusgarp savaşı, Balkan Savaşları,6-7 cephede yaptığımız Birinci Dünya Savaşı, Çanakkale Deniz Savaşı Sakarya Meydan Savaşı, Afyon çevresinde ve burada sayamadığımız bir çok savaşlarda kaybettiğimiz binlerce şehitlerimizin kanını; yüz binlerce gazilerimizin mağduriyetini temsil ettiği için bizim en büyük namusumuzdur. Çanakkale Deniz Savaşında yalnızca Türklerin şehit sayısı bir kaynağa göre 253 bin, bir başka kaynağa göre ise 283 bin olarak bilinmektedir.

Cumhurbaşkanlığımızın oturduğu makamın arkasında bulunan 20 adet bayrak Türklerin bu güne kadar 20 bağımsız Türk Devleti kurmuş olduklarını ifade eder.

Bayrakla ilgili biraz bilgi verdikten sonra gelelim konumuza başlık yaptığımız YARMASU KÖYÜ GENÇLİĞİNİN BAYRAK SEVGİSİNE: Yarmasu Köyü yaklaşık 14 yıl önce İSHAKLAR Köyü’nden ayrılarak yeni bir muhtarlık, yeni bir köy oluşturmuştur. Bu köy, benim yayla komşumdur. Yaylada olduğum zaman tüm Yarmasu Köylülerimle iç içe olmaktan gurur duyduğumu belirtmek isterim.

Anlatıldığına göre 21 Mart 2013 günü bebek kâtili ABDULLAH ÖCALAN’ın Diyarbakır’da bildirisi okunduğu zaman toplanan bölücü zihniyetin TÜRK BAYRAĞINI meydanlarda bulundurmamalarına öfkelenen Yarmasulu gençlerin: Köy’ün en yüksek noktası olan DEDE BELENİ denilen yere çok zahmetlere göğüs gererek bir Türk Bayrağı dikmeleri gerçekten vatanseverliğin, bayrak severliğin en büyük ifadesidir. Hele hele havanın çok soğuk olduğu bir günde bu işe girişmeleri, bayrak direği için yağış demeden, çamur demeden, uzak demeden bu işe karar vermeleri, o beyaz çamurlu yokuştan 20 metrelik yaş ağaçtan kestikleri bayrak direkliğini tüm zorluklara rağmen bayrak dikecekleri Dede Beleni Tepesine çıkarmaları hem takdire değer hem de  vatanseverliğin en iyi örneklerindendir.

Yarmasu Köyü’ne uzak noktadan bile yaklaşıldığı zaman bu bayrağın yüksek bir noktada: ”BURADA BENİ SEVEN İNSANLAR VAR” dercesine dalgalandığı hemen gözden kaçmamaktadır.

Yarmasu’ya varıp bu bayrağı kim dikti diye sorduğumda: Belli yaştaki gençlerden başta ALİ KOPARAN, SÜLEYMAN TOZAR, ADEM BOSTAN, AHMET DOĞAN’ın öncülüğünü yaptığı ADEM KOPARAN MEHMET KESKİN, ALİ KARAİN, NECİP İPEK , BEKİR BAL, ÖZCAN KARAİN,  MUHAMMET SUCU,  ALİ KÖMÜR isimli gençlerimizin köy muhtarının da olurunu alarak beden gücü ve manevi destekleri ile oluştuğunu söylemeleri bayrağa ve Türklüğe saygısızlık  yapıldığı bu günlerde beni çok ama çok duygulandırdı. Şunu da açıklıkla belirtmem gerekir ki Yarmasu’da bulunan burada isimleri olmayan gençlerimizin de bayrak ve milli değerler üzerinde aynı hassasiyete sahip olduklarını belirtmek isterim. Gerek Yarmasu, gerek İshaklar, gerek Dere Köyü, gerekse kızılca’dan her parti için çok aşırı gençler ve insanlar çıkabilir ama asla VATAN HAİNİ, BÖLÜCÜ, YIKICI ve BAYRAK DÜŞMANI çıkmaz.

Gençlerin bu davranışları bana İSHAKLAR VE DERE KÖYLÜLERİN 1964’lü ve1965’li yıllardaki bir kahramanlıklarını hatırlattı. O yıllarda rahmetli HASAN BAHÇE (TOPAL HASAN) İshaklar Köyü Muhtarıydı. Rahmetli MUSA KEMAN (KEMENECİ MUSA) ise Dere Köyü Muhtarıydı. O tarihlerde Kıbrıs’ta Rumlar Türkleri katlediyorlardı. Her iki köyün gençleri ve birçok insanları Kıbrıs’ta özellikle Erenköy bölgesinde Rumların Türkleri katletmesinden dolayı öfkelenerek evlerindeki kırma çiftelerini, tek tüfeklerini yanlarına alıp muhtarları ile birlikte İshaklarlılar Gülnar Askerlik Şubesine; Dere Köylüler de Anamur Askerlik Şubesine başvurarak: “BİZ KIBRIS’a GİTMEK İSTİYORUZ KIBRIS’ta SOYDAŞLARIMIZ ÖLDÜRÜLÜRKEN BİZ BURADA YAŞAMAK İSTEMİYORUZ; BİZİ KIBRIS’a GÖNDERİN, BİZ ORADA SAVAŞMAK İSTİYORUZ” diye Kıbrıs’a savaşa gitmek için topluca müracaatta bulunmuşlardı.

 İşte Yarmasu’daki bu bayrak dikme olayı şimdi çoğu hayatta olmayan o vatansever köylülerin Kıbrıs’a savaşa gitme müracaatları bana: YİĞİT İNSANLARIN KAHRAMAN ÇOCUKLARI veya KAHRAMAN İNSANLARIN KAHRAMAN ÇOCUKLARI diye bu yazıya başlık yapmama öncülük etmiştir.

Sağ olasın Yarmasu Köyü muhtarı! Sağ olasınız Yarmasu’yun vatansever ve bayrağa saygılı gençleri! Güzel vatanımızın değişik illerinde Bayrağımızı toplantılarda bulundurmayan, daha acısı da gönderden indirerek önce ayakkabını silen, sonra çiğneyen, daha sonra da yırtan bölücü PKK, BDP, İmralı ve Kandil canilerine ve onlara ses çıkarmayan sorumlu siyasi yetkililere gereken cevabı vermiş, okkalı bir Osmanlı tokadı atmışsınız. Zaten sizlere ve tüm Yarmasu Köyünün insanlarına da bu davranış yakışırdı.

GENÇLER!   

SAKININ HA! BAYRAĞI YERE DÜŞÜRMEYİN!

DÜŞÜRTMEYİN!

BAYRAĞIMIZI, DAHA YÜKSEKLERE DAHA İLERİ TAŞIMANIZ ÜMİDİYLE.

MUSTAFA KAYA