İNSANSIN (Şiir)

Soyum insan, sopum insan, rengim insan, dilim insan./ Kavleyledim can sevmeye./ Canım insan, ereğim ise ehli insan./ Dilin, dinin, ırkın, mezhebin, meşrebin... ayrı-gayrı olsa da./ Birdir Yaradan’ın; aklın yüreğin sensin, gerisi tefrişat./ Varlığın her neye armağan olacaksa./ Unutma, sen bir eşrefi mahlukatsın, ey insan oğlu insan./ Böbürlenme, kibirlenme, efelenme/ Seni dinleyen, seni izleyen bir Hak vardır./ Bir de içindeki ses... İnan./ Böyle isen sevilirsin be kardeşim insan gibi./ Değilsen boşa yorma kendini.

DOST OLANIN HALİ

Sanal sayılanın gerçeği olsam,

Sahi olan dostun merhemi olsam.

Yüreği sevenlerin yareni olsam,

Böyle olur dost olanın halleri.

Yalınız yürüyenin  yoldaşı olsam,

Dostu dost bilene bir demet gül sunsam,

Hakikat diyarında kendimi bulsam,

Böyle olur dost olanın halleri.

Özü sözü bir olanın yanında dursam,

Haksızlık yapanları sorgular olsam,

Hakka  koşanların safında dursam,

Böyle olur dost olanın halleri.

Karanlık günlerden güneşe varsam,

İnsanlık deryasında kedimi yusam,

Vicdanın terazisinde adaleti bulsam.

Böyle olur dost olanın halleri.

     Abdurrahman POLAT

abdurrahmanpolat65@gmail.com