| ||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||
Sponsor AlanıAnamur SEDİRAnamur SEDİR 1993-1994-Aralık 1993 1. Sayı-Ocak 1994 2. Sayı -Şubat 1994 3. Sayı -Mart 1994 4. Sayı -Mayıs 1994 5. Sayı SaatHİKÂYELERİmran AKSOY HikâyeleriAna MenüSponsor AlanıZiyaretçi Bilgileri
HAVA DURUMU |
SARIÇİÇEĞE HASRET GÜNLERİM (DENEME-ŞİİR)18 Nisan 2019, 13:23 SARIÇİÇEĞE HASRET GÜNLERİM AÇIKLAMA: Gülnare CEMALETTİN Hanım Azerbaycan Yazıcılar Birliği Sumgayıt Bölmesi Başkanıdır. Benim 1979 yılında yazdığım bir yazı ve şiiri olan “SARIÇİÇEĞE HASRET GÜNLERİM” Azerbaycan Türkçesine uyarlayarak yayımlamıştır. Kendisine teşekkür ediyorum. Çınar ARIKAN Yayın Yönetmeni İŞTE O YAZI VE ŞİİR: BU YAZINI VƏ ŞEİRİ ÇINAR BƏY ÇOX- ÇOX ƏVVƏLLƏR,SOVETLƏR DÖNƏMİNDƏ YAZMIŞDIR. MƏN DƏ O İLLƏRİN AYRIĞIĞININ DİLƏ GƏTİRDİYİ HƏSRƏTİ ÇINAR BƏY’İN DİLİNDƏN SİZİN DƏ DUYMAĞINIZI İSTƏDİM. SARIÇİÇƏYƏ HƏSRƏT GÜNLƏRİM Sevdiyim, hər şeyim, xəyal edib yazdığım. Gözlərimi yumanda belirli-belirsiz canlanan xəyalın ilə yanıram! 1979 – cu ildəyik. Artıq mən iyirmi iki yaşında bir gəncəm. Səndən uzaqlardayam. Buraya gəlişim, doqquz gün oldu. Türkmən çadırlarında sacda bişən çörəyin buxarlı qoxusunun ətrafa yayılıb insanın içini çəkişməsi var ha o qoxu nə isə o şəkildə burum -burum tütüyürsən burnumda. Sənə hisslərimi yazmaq istəyirəm tam doqquz gündür. Əlim qələmə gəlmir. Yazacağım anda bir hüzn çökür içimə. Duyğularım yazılsaydı qələmdən göz yaşı axıb gedərdi. O damcılar birləşib, dərə, çay, sel olub hər şeyi qabağına qatıb, yandırıb, dağıdacaqdı! Yazmadım. İnsan yazmamış düşünə bilərmi? Yanmazmı? Yanar əlbəttə. Həm də qərib ellərdə, qürbətdə. Sən də qərib ellərdəsən. Mənə görə qürbətdə. Hazırda bu sətirləri səndən yüzlərlə kilometr uzaqda, Toros dağlarının zirvəsində, bir dağ qəsəbəsində ağlayaraq yazıram. Göz yaşlarım çıxmır,amma ürəyimə axır. Sənsizlik ölüm, inan. Sənsiz olmaq içdən- içə yanan bir kömür sobası kimi məni yandırarkən, ürəyi əridən o duyğunu da özüylə bərabər gətirir. Həsrət deyirlər bunun adına. Xanı Dənizlinin tanınmış Sənətçisi Özay KÖNLÜMÜN dediyi kimi: "Hasretlik deyirlər bunun adına/ Qoca dağlar belə dayanamamış/ Mən necə dözüm anam"! Anaya duyulan həsrət və sevgi nə isə sevgiliyə duyulan həsrət də oymuş. Mən, zaman keçdikcə sarıçiçeyə həsrət günlərimin azaldığına inanıram. Səni düşündüm, yenə. Görəsən nə edirdin? Mənim kimi sükutun və səssizliyin hər tərəfə dağıldığı gecə yarısı yatmayıb, məni düşünürdümü? Mən bilirəm. Həsrət atəşi sənin də içini yandırır. Bu odda yanmaq nə çətin imiş. Bu axşam, güllənməyən bir köz oturdu yenə ürəyimdə. Boğuluram. Nə edim, necəimi edim bilmirəm. Beynim çatladı çatlayacaq. Belə anlarda dərdimi paylaşacaq, dərdimi tökəcək səmimi bir dost axtarıram özümə. Radioda çalınan bir neçə gözəl nəğmə də məni rahatlatmadı, daha da boğdu. Və. Cəfakeş dostlarımın boynuma sarıldım yenə. Götürdüm kağız və qələmi əlimə. Bir göz qırpımında yazdım hisslərimi. Şeir deyilir buna. Zamanın acımazlığını ancaq şeir dindirə bilər. Şeir insanı yandıran sehr kimidir. Onu yazmağa başladınmı, zaman dayanır. Qəlbinə bir deşik açırsan zamanın. Zamanın amansızlığını dayandıran yeganə təsəllidir şeir. Zamanın hüznlə üstünə çöküşünün çıxış nöqtəsi, duyğuların kükrəyən dilbəridir. Ürəkdən gələn misralar bir bir kağıza tökülərkən, zaman geçir ancaq; Şeir, bir büllur kimi kalır. Şeir ürəkdəki kədəri çıxaran, yazdıqca sərinlədən bir əfsanədir. Bir söz, bir bəstə və bir mahnıdır o zaman şeir. Sən mənim könlümdə yaşayan bir gözəl Türk qızısan. Əlçatmaz bir qayə böyüklüyü çökər oturar, səni düşündükcə beynimdə. Eşidirəm səsini tək olsam da, xəyalımda böyüdürəm çatmaq istəyirəm yaşadığın o hüznlü, kimsəsiz, əsir diyarlara. Qovuşuram da. Poeziyada kin olarmı? Olsa olsa ancaq sevgi olar. Hörmət olar. Ürək olar. Ürəyimdən hayqırıram sizin üçün böyütdüyüm ölçülərimi. Dərdinə əlac oluram. Həsrətinlə yanıram. Ağlayıram, yenə hüzünlərimdən şeirin sevgisinə rəğmən hesab soruram. Çünki sən mənim könlümdə Krımlı Bikə, Azərbaycanlı Aybala, Türkistanlı Aybikə kimi bir qızsan. Sənə yanaşmam onların Türk diyarlarında sevgiyə, sevgiliyə həsrətlərindəki yanaşma kimidir. Onların üzərindən duyğularımla, könüldən yanaram mən sənə. Bu duyğular içində yazdım sənə bugünkü şeirimi. Sənə könlümün ən dərin yerindən göndərirəm.
AYBALAM AYBIKƏM SARI ÇIÇƏYIM Aybalam, Aybikəm, sarı çiçəyim, Sənin uğrunda at sürdüm Çaylardan, yamaclardan, dağlardan Çeşmələrin axdığı yaylaqlardan keçdim. Çatmaq istəyirəm Tanrı dağlarına, At sürürəm, gün batan üfüqə doğru Düşmən dəstəsiylə vuruşuram, Tikə olmayacağam onların tələsinə. Aybalam, Aybikəm, sarı çiçəyim, Çöllərə baxıram durmadan. Sənin atəşinlə yanaram hər an, Qorxuram, sənə qovuşmadan öləcəyəm. Tanrı dağları uzaq, əlçatmaz, Yoxuşdur çıxılmaz, sıldırım aşılmaz. Aybalam, Aybikəm, sarı çiçəyim, Savaş toy- düyündür, bizdə qaçılmaz. Aybalam, Aybikəm, sarı çiçəyim, Kimsəsiz, çarəsiz, kədərli əsir. Əlbəttə ki, bizə zülm edənlərə, Bu millət bir gün kinini göstərir. UYGUNLAYAN: Gülnarə Cəmaləddin Bu haber 1143 defa okunmuştur.
|
Sponsor AlanıSANATIN İÇİNDEN ;Sponsor Alanı |
||||||||||||||||
0cak - 2012 / Her Hakkı Saklıdır / Kaynak gösterilip, sitemizin ilgili sayfasına link verilerek alıntı yapılabilir.
Yazıların sorumluluğu yazarlarına aittir-Site ticari olmayıp, kütüre hizmet eder. |