ELLER UTANSIN
En ağır sözlerle saldırır durur
Zincirleri kıran diller utansın
Bilmez ki sonunu nereye varır
Gerçeği gizleyen küller utansın
Gözyaşı romandır sevdadır özü
Bir bakış anlatır en doğru sözü
Bülbüle reva mı güllerin nazı
Dallarını kıran yeller utansın
Güven duygusudur gidip gelmeyen
Gerçek sevgilerdir asla ölmeyen
Nasıl türkü olmuş çalıp bilmeyen
Boş yere gerilen teller utansın
Umut son yolcudur gizli bir yara
İnsanlık treni girmez ki gara
Hazan mevsiminde her yer kapkara
Vuslatı bekleten yollar utansın
Bu gidiş başkadır bilmem nereye
Menfaati olan girer sıraya
En büyük gemiler vurmuş karaya
Yolları şaşıran eller utansın
AK Ozanım deniz dereye akar
Bulutlar kararmış şimşekler çakar
Ne kalmış geriye tuz bile kokar
Bardağı taşıran kullar utansın
Ali AK
7 Kasım 2015
(Bozyazı)
Bu haber 1800 defa okunmuştur.