 | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
|
| |||||||||||||||||
Sponsor Alanı
Anamur SEDİR
Anamur SEDİR 1993-1994-Aralık 1993 1. Sayı-Ocak 1994 2. Sayı -Şubat 1994 3. Sayı -Mart 1994 4. Sayı -Mayıs 1994 5. Sayı SaatHİKÂYELER
İmran AKSOY HikâyeleriAna MenüSponsor Alanı
Ziyaretçi Bilgileri
HAVA DURUMU |
OMUZLARINDA SANAT TAŞIYAN OZAN
19 Haziran 2015, 02:35 OMUZLARINDA SANAT TAŞIYAN OZAN Yükselecek Demirel bir eğitimcinin idealist ruhuyla bezediği oğlu… Çalışkan, sanatsever dünyaları dokuyan ve buluşturan, her kim ki sanata göz kırpıyorsa onu yüreklendiren bir ozanımız… Onunla ilgili hangi anıma dokunsam ne güzel ne anlamlı savaşım derim yüreğimin sızılı ucundan. Marmaris Lisesinde görev yapan idealist öğretmenim. Kendimce karalama defterlerim var gün yüzüne çıkarmak istediğim. Marmaris’te sanat adına ne var ne üretiliyor diye kulak kabartıyorum. Eğitim içinde çırpınan “Birikim” adlı okul dergisinde sanat kaygısıyla içini doldurmaya çalışan bir öğretmenim. Öğrencilerim zehir gibi, hepsi sanat için el ele verdiler. Yöneticilerimiz, okul koruma derneğimiz sağ olsunlar bize destek verdiler. Kültür sanat maceramız dört-beş yıl sürmüştü. O günleri anar büyük bir gururla öğrencilerim. Duydum ki “Damla” diye bir dergi çıkıyormuş Marmaris’te. Adı çok hoş… Damlaya damlaya… Bizim dergi gibi birikim olacak. Yükselecek Demirel ve Rıfat Kalakoğlu derginin işçimenleri… İlk orada tanıdım onu. Gazeteci Rıfat Bey ile birlikte sanat serüveninde. İlk orada tanık oldum yaptığı işin yüceliğine inanan bakışı…”Ben siz ile birlikte gönüllüyüm sanata. Öğrencilerimi de kendi şiirlerimi de taşırım bu dergiye.”dedim. Çok mutlu oldu. Damla dergisi ilk acemiliklerinden kurtuldu sanatta adını duyurdu İlgisiz kesimin ruhu duymasa da ilgilenenler duydu. Aradan bir zaman geçti. İlk şiir kitabını aldım ondan bana imzaladı 21 Mart Dünya Şiir gününde Mustafa Köz, Yükselecek Demirel, Oya Ustabaş, Rıfat Kalakoğlu, Orhan Akkaya, Sibel Koparan ve adını sayamadığım birkaç ozanımız bir de ben davetliydim. Şiirlerimizi okuduk. Naçizane ödüllerimizi aldık. Yükselecek Demirel’i, Sibel Koparan’ı ve Yıldızelili Aşık Veysel geleneğinde yetişmiş saz ustasını da davet ettim okuluma. İzin filan almadan büyük bir coşkuyla davet ettim (şimdiler de değil izinsiz izin almak imkansız bürokrasi zinciri hepimizi boğdu Ben kendi okulumda yazar- ozan kimliğim dışında biriyim Yalnızca devletin sekiz dört maaşlı memuru dışında hiçbir etkinlik yapma yetkim yok. Bürokrasiden izin çıkmıyor. Gelinen nokta içimizi acıtıyor inan)Beni kırmadılar. Okulumuzun salonunda sazlı-sözlü güzel bir etkinlik yaptık. Yükselecek Demirel’in gözleri doldu Atatürk’ün gençliği ile kıvanç duydu. Bana ve öğrencilerime teşekkür etti defalarca. O an ozanın mutlu olduğu doyumsuz bir andı. Hiç unutamam titrek ve duygulu sesini. Muğla’ya gelen her yazar ve şairleri takip eden etkinliklerde Yükselecek Demirel ile karşılaşıyorduk. Onunla bir kahve içimlik sohbetlerim de oluyordu. Devrim gazetesinde sanat sayfası yönetiyordu. Bana gazeteyi düzenli gönderiyordu. Duyduk ki kötü bir hastalık pençesinde savaşım veriyor ozanımız, yazarımız. Nasıl direndi nasıl kendini hayata ve sanata verdi. Yılmadı son nefesine kadar çırpındı sanat köşesinde. Yaşım elliye yaklaşıyordu. İlk göz ağrım şiir kitabımı imzaladım ona bir kahve içimlik zamanda. Çok beğendi sanat sayfasında epey yayınladı şiirlerimi. İkinci ve üçüncü öykü kitabımı ulaştıramadım ona. Devrim Gazetesinde pek bulunmuyordu. Gazeteye seyrek uğradığını söylüyorlardı. Rıfat Kalakoğlu tarafından bir yazı düştü internete. Ya… deyip uzayan cümlem evin içine düştü… Yüreğime bir kor… Ataş düştüğü yeri yakardı. Dokunduğu yürekleri de yakıyordu. Anılar zihnime hücum etti. Ne kadar yaşarsa yaşasın bir ozan hep yaşamalı benim yüreğimde. Söz uçar yazı kalır diyerek sarıldım kâğıda ve kaleme… Aldım kağıdı kalemi döktüm yüreğimi bir halk ozanımızı, bir gazetecimizi, bir yazarımızı yitirmenin sızısıyla… Senin her dokunduğun, yüreklendirdiğin parçaların senin adına dilleniyor senin ışığında yol alıyor, sanat zincirlerin seni taşıyor yarınlara. Ruhun huzurla dolsun sonsuz yolculuğunda…. *** Çağır sensizliğine, uzat ellerini Sen yanımda canımdasın Bil ki cennet ekiyorum … Uzatmalar yaşıyor içim Ve ölüm bile varsa aşkın ucunda Zamanı iple çekiyorum… Yükselecek Demirel Saygılarımla… Hatice ALTUNAY Bu haber 1996 defa okunmuştur.
|
Sponsor Alanı
SANATIN İÇİNDEN ; Sponsor Alanı
|
|||||||||||||||
|
0cak - 2012 / Her Hakkı Saklıdır / Kaynak gösterilip, sitemizin ilgili sayfasına link verilerek alıntı yapılabilir.
Yazıların sorumluluğu yazarlarına aittir-Site ticari olmayıp, kütüre hizmet eder. |
|||||||||||||||||
.jpg)
.jpg)
