İŞTE SANATTA İSTİKLÂL SAVAŞININ KADIN KAHRAMANLARI

          

Açılışı 30 Mart 2012 saat: 18:00'da BASAD Sanat Galerisinde gerçekleşecek olan ''Efe Kadınlarımız'' sergisi, 12 Nisan 2012 günü son bulacaktır.

NEDEN KADIN EFELER

Yaşadığımız çağın kirliliğini, sevgisizliğini, bencilliğini tuvalimde kocaman turkuaz bir leke ile örtüp; efe kadınlarımla umudu, sevdayı, yaşam sevincini, başkaldırıyı ve haykırışı anlatmak istedim.

Ben biraz da yüreğimi göstermek için resim yapıyorum. Daha doğrusu yaramı göstermek için. Sanki çizdikçe boyadıkça renklendirdikçe yüreğimin yanına yeni yürekler gelecek, çoğalacağız.

Ben paletimdeki boyaları yüreğimde karıştırarak sürerim tuvale. İzleyenler kendi sevinçlerini, kaygılarını, heyecanlarını, bir türlü ifade edemedikleri duygularını görebilmelidirler.

Hani deli divane âşıksınızdır da sevdiğinizden aldığınız tutkuyla yerinizde duramaz, dans edersiniz ya, efe kadınlarımın dansıyla bunları göstermek istedim.

Resimde renk benim için önceliklidir. En koyu sevdayı ateş kırmızısıyla öyle anlatmalıyım ki; içini yakmalı insanın, yaşadığı sevdayı tablolarıma dokunduklarında kalp atışlarını parmak uçlarında hissetmeliler.

Efe kadınlarımın cepkenlerindeki mor ile asaleti; mora eklenmiş turuncumsu pembelerle de mutlu görünen yüzünün ardındaki saklı naifliği ve umudu göstermeliyim. Uzak geniş mavi düzlükler içinde, yer yer zifiri lâcivert lekeler, duru turkuaz alanlar ve turcumsu ışıltılar, zeybek kızlarıma arka plan olmuştur. Benim paletimdeki boyalar ebemkuşağının gökyüzünü boyayan tanrısal ışık renkleridir.

Resimlerimde her zaman şarkıyı söyleyen egemen bir renk vardır. Küçük küçük diğer renkler ona eşlik ederek koroya katılırlar. Resimlerime baktığınızda ağlamaklı Ege gurbet havasını, bazen de coşkulu zeybeğin çoksesli tınısını duymanızı istiyorum.

Efe kadınlarım şimdi resimlerimde; mor cepkenin altından kollarını açmış, gözlerini avına dikmiş kartal edasıyla başkaldırdığı kadar; peçelerinin ardında gizledikleri dünyalar güzeli masum bakışlarıyla da ürkek bir serçe gibi kadının naifliğini, kırılganlığını ve estetik güzelliğini de gösteriyorlar.

Dünyanın hiçbir kadınında görülmeyen bu özellikler ilkin Anadolu topraklarında baş göstermiştir. Ben kadın zeybeklerimizi tarihin karanlık dehlizlerinden çıkarıp çağımıza taşıdım.

Artık kadın haklarını, bağımsızlığı, özgürlüğü ulusça elde edebilmek için verdikleri savaşımı, başkaldırıyı, haykırışı, sevdayı ve umudu fırçamla boyamla renge dönüştürmeliydim.

Mustafa Ali Kasap
Türk Dünyası Sanatçılar Birliği EgeBölge Başkanı

Tufan AKSOY   ŞÖYLE YAZIYOR: Yüreğimdeki efeler…

Ressam Mustafa Ali Kasap, “Türkuaz”ı tam bir Türk rengi olarak kullanmış. Akdenizlilerin rengi “türkuaz” tablolardaki gerçek yerini ustalıkla bulmuş…

Türk rengi “Türkuaz”ın öz be öz bizim rengimiz olduğunu Mustafa Ali Kasap’ın tablolarında gördüm. Yapımızdan mıdır, ruhumuzda mı vardır nedir zaten bayılırız “Türkuaz”ın o huzuru verici rengine… Belki de Akdenizli olduğumuzdan, çocukluğumuzdan beri hep “Mare nostrum”la birlikte yaşadığımızdan denizin verdiği Türk rengi “Türkuaz”la bütünleşmişiz… Ödemişli ressam Mustafa Ali Kasap da tablolarında hep “Türkuaz”ı kullanarak Egeli olduğunu “Türkuaz”la damgalamış…

Mustafa Ali Kasap’ın tablolarında “Efe kadınlarımız” canlanıyor… Gerçekten canlanıyor… Üzerinize, üzerinize geliyor o Ege’nin güzelleri… Tablolarda isyan var… Başkaldırı var… Haykırış var..İşte Mustafa Ali Kasap bu isyan için kullanmış fırçasını, vurmuş da vurmuş tuvale, sanki Efe kadınlarla birlikte o da çıkmış dağ başına… Yürümüş düşmanın üstüne üstüne… Öylesine düşünmüş ki, kafasında öyle yaratmış ki o efe kadınları, onların yanık türkülerini bile derinden derinden duyabiliyorsunuz sergi salonun taş duvarlarına yansıyan…

Önceleri her ressam gibi Mustafa Ali Kasap da civarında gördüklerini, yaşadıklarını tuvaline aktarmış. Dağların, tepelerin, kahvehanelerin, evlerin, sokakların resimlerini yapmış… Ayrıca folklorik özelliklerinden dolayı köy düğünlerini, askere uğurlanışları falan yapmış… Daha sonraları düşünmüş “Benim tarih bilgisine bir borcum var, ben bir tarihçiyim. Tablolarımda tarihi canlandırmalıyım” demiş ve kendine konu olarak “Efe kadınlarımız” ı seçmiş…

Eeeee tarihçi olup da, bir de Ödemişli olursa insan pek çok efe kadın hikâyesi bilir tabi… Onları düşünüp, düşünüp imajını yaratabilir… Çünkü o zamanın giyim kuşamını bilmektedir, folklorik özelliklerini bilmektedir. Hem de detayında detayını bilmektedir… Resim yeteneğini de ortaya koyunca işte bu sergi ortaya çıkmış.

Mesela, “Çete Ayşe”nin hikâyesini bilir misiniz? Çete Ayşe’nin kocası Çanakkale’de şehit olmuş. Kurtuluş Savaşı başladığında da Çete Ayşe şehit kocasından yadigâr elmas küpeleri satıp tüfek almış… Resmen tüfek almış, kadın küpelerini takıp hava atacağına almış eline tüfeği düşmana karşı… Genç kızlardan, kadınlardan oluşturduğu 15 kişilik bir ekip kurmuş. Savaşa savaşa giderken Yörük Ali’nin kuvvetlerine katılmış. Öyle kahramanlıklar göstermiş ki baş kızan olmuş Yörük Ali’nin yanında. Kolay mı? Pek çok erkeği mat etmiş bu yolda… Sonunda armağanını gururla almış… “İstiklal Madalyası”nı takmış göğsüne şehit kocasının anısına… Ne yapsın elmas küpeleri, “İstiklal Madalyası” her şeyden daha değerliymiş… İşte bu “Çete Ayşe”nin tablosunu yapmış Mustafa Ali Kasap… Ne resmi varmış, ne bir belgesi “Çete Ayşe”nin, kafasından kendisi yaratmış, ama tam bir kahraman yaratmış…

 “Gördesli Makbule” ise siyah pantolonu, siyah ceketi, siyah başörtüsüyle, yüzünü örten siyah eşarpla ünlü olmuş. Kadın olduğunu belli etmeden Zeybek Halil Efe’nin karısı olarak dağdan dağa koşmuş, duman etmiş düşmanı. Şehit olmuş, o meşhur siyah elbiseleriyle gömülmüş… İşte tam Hollywood’luk bir kadın Amazon hikâyesi daha… Ne kahramanlık ama… İşte Mustafa Ali Kasap için bir hazine konu daha…

Bitmek bilmiyor ki “Efe Kadınlarımız” ın hikâyeleri… Her biri Mustafa Ali Kasap’ın tablolarına geçmiş… Gelecek kuşaklara birer değerli miras olarak kalacak… Unutulmayacaklar… Onun amacı da bu işte… Erzurumlu “Kara Fatma”nın üsteğmen oluşu unutulur mu? Anadolu’da asker olan erkeklere nasıl ki “Mehmetçik” deniliyorsa, kadın savaşçılara da onun adından kalma “Kara Fatma” deniliyormuş. Ben ilk defa duydum duygulandım…

Efe kıyafetleri üzerinde öyle çalışmış ki Mustafa Ali Kasap, bütün detayları biliyor. Çünkü resimleri o detaylarla kendini buluyor… Mesela kadınların veya erkeklerin başlıklarındaki çok bol olan çiçekler bir kamuflaj aracıymış. Düşmandan korunmak için hepsi birden yere çömeldiklerinde tam bir kır çiçeklerinden tarla oluşturuyorlarmış… Karşı taraf da bizimkileri görmeden geçip gidiyormuş. İlginç değil mi hiç aklıma böylesine bir cinlik gelmemişti. Kadınların, kızların süslerinden de evlik çağında mı, evli mi, dul mu olduğu hemen anlaşılıyormuş.

Tarihçilik sorumluluğuyla yüreğindeki efeleri birleştiren Mustafa Ali Kasap onların resimlerini yaparken inandığı bir gerçeği söyledi:

 “Resim sadece boya, fırça, tuvalle yapılmaz, resim yürekle yapılır”…

 İşte, Mustafa Ali Kasap yüreğindeki efelerin kanlı kanlı, canlı canlı tabloları …

E-Posta   :  mustafaalikasap@gmail.com

ADRES:MUSTAFA ALİ KASAP RESİM ATÖLYESİ HÜRRİYET MAH.1645 SOK. No:4 ÖDEMİŞ-İZMİR-TR  Tel: 0532 579 60 98