ÜZÜLME ANNEM (Şiir)

                  

 

ÜZÜLME ANNEM

 

-Şehit Rüfet Mustafayev’in aziz hatırasına-

 

Annemmm...

Gözlerine kurban olayım,

Benim için üzülme.

Ben Vatanın oğluyum.

Kısmet, kader böyleymiş

Alın yazımda şehit olmakta varmış.

Başını dik tut annem.

Sakın ola ki, ağlama.

Gözyaşların düşmanları sevindirmesin.

Gurur duy annem.

Ben düşmandan korkmadım

Aslanlar gibi savaşarak şehit oldum 

Ağlama annem.

Bir tek evladındım senin toprak ayırdı bizi

Üzülme annem.

Elbet bir gün Cennet’de buluşuruz.

Hakkını helal et.

Sana doyamadan gitsem de

Bana doyamadan toprağıma sarılsan da

Umudunu kaybetme.

Mezar taşımı kucaklayıp ağladığında

Hatırla ki, üzülmene dayanamazdım.

Sen üzülme diye herkesle savaşırdım ben.

Yine üzülme annem.

Asla üzülme.

 

                                                                         Esmira GÜNEŞ-AZERBAYCAN

ANAMUR OKULLARINDA SERBEST KIYAFET UYGULANSIN MI?

EVET
HAYIR
FİKRİM YOK