Sayın Fehimdar Bey Üstadım. Eğitimcinin her birinde bu tür ya da neşeli olanlarından hayli çok anılar mutlaka vardır. Bilirim ki siz de anı biriktiren bir üstadımsınız. Keşke her bir anı sahibi arkadaşlarımız paylaşsa da birlikte üzülsek, birlikte sevinsek.... Saygı ve selamlarımı gönderiyorum. Allah'ıma emanet olasınız.

Muhterem Beyefendi,
Hikayenizi okudum. Anadolu'nun bağrına serpilmiş köylerimize ışık olan öğretmenin gözlem ve yaşanmışlıkları, benim de hatıralarımın canlanmasına sebep oldu. Bu topraklardan Muzolar ve Hüsolar eksik olmasın. Onlar dağ çiçekleri, yayla gülleri gibidir. Fenalık ve kurnazlıkları yoktur. Oldukları gibi doğal davranırlar. Onlar ülkemizin cömert yürekli çocukları.... Ama üzgünüm; bu insanları ihmale kurban verdiğimiz için... İnsanın sadece insan olmasından dolayı saygıya değer olduğunu, hak ettiği şekilde yaşaması gerektiğini, ihmal edilmesinden dolayı özür dilemenin yeterli olmayacağını herkesin bilmesi gerektiğidir. Muzaffer'in son yolculuğu sizi üzdüğü kadar beni de üzdü. Ruhlarına Fatiha okumayı hatırlattığın için eline, kalemine, yüreğini sağlık diliyorum... Selam ve dua ile kalınız...