ÜLKEMİZDEN İNSAN MANZARALARI


Açıklama:
Kategori: KÖŞE YAZILARI
Eklenme Tarihi: 10 Aral?k 2015
Geçerli Tarih: 29 Mart 2024, 18:18
Site: anamursedir-anamur dergi
URL: http://www.anamursedir.com/yazar.asp?yaziID=2913


           ÜLKEMİZDEN İNSAN MANZARALARI

Kahvenin yanında ikram etmek için bir parça çikolata olur hep evimizde, olur da efkârlanırız ya da sevdiğimiz bir dostumuz gelir de keyifleniriz diye birkaç biramız da... Biraz süt de bulunur, zira yaşlılara kahve çarpıntı yapar...

Her zaman temiz bir seccademiz, 99’luk bir tespihimiz vardır dolaplarımızın en üst rafında... Hatta uzun eteklerimiz de.. Ben pantolonla da namaz kılarım, ama kılmak istemeyene saygı duyarım...

Ramazan ayında oruç değilsek dışarıda yiyip içmeyiz.. Adaptandır..Oruç tutan bir kişi bile varsa iftar sofrası kurulur mutlaka ve ramazan pidesi elbette olur o sofrada..

Ailemizden birinin hayatında önemli bir gelişme olduğunda bir araya gelir muazzam bir sofra kurarız, bir de rakı içeriz.. Eğer önemli konular varsa içilir rakı, rakı candır..

Birimizin hayatına sevebileceği bir insan girdiğinde nazara gelmesinler diye.. Kur’anımızı okuruz, duamızı ederiz, şükür namazımızı kılarız..

Sevdiğimiz insanların düğünlerinde saatlerce oynarız, seviniriz çünkü onların adına..

Bir yakınımızı kaybettiğimizde mezarlığa gidene kadar ruhuna bağışlayacağımız dualar okuruz kız kardeşimle, kalanın yüreğine bir parça olsun su serpilsin, giden nurlar içinde uyusun diye...

Ve örteriz başımızı.. Bence çok gerekli değil, ama sorgulamayız bunu..

İlk kez gittiğim şehirlerin tarih kokan yerlerini gezerim, kimbilir ne fermanlar duyuruldu bu sokaklarda, hangi prensesler, sultanlar, krallar yaşadı bu odalarda derim...

Bir camilere giderim bir kiliselere, ikisine girdiğimde de gözlerimi kapatır duvarlarına dokunurum.. Kimbilir ne dualar edildi, kimler ne yakarışlarda bulundu buralarda diye geçer içimden, ibadetimi eder sessizce ayrılırım..

Ve akşam olduğunda şehrin en hareketli mekânına gidip soğuk bir bira eşliğinde müzik dinlerim. O şehre has olan yemeklerden yerim ve sevdiklerim için orayı anımsatan birkaç küçük hediyeyle ayrılırım oradan.

Çok gülerim, çok eğlenirim, çok ağlarım, çok severim, çok gezerim, çok inanırım... Ama en çok saygı duyarım ben..

Acaba yine çok mu oldum ben? ...